ببوی زلف تو دادم دل شکسته بباد  جدید

ببوی زلف تو دادم دل شکسته بباد

                     بیا که جان عزیزم فدای بوی تو باد

                                      ز دست ناله و آه سحر بفریادم

                                                   اگر نه صبر بفریاد من رسد فریاد

                                                           چو راز من بر هرکس روان فرو می‌خواند

                                                                                 سرشک دیده از این رو ز چشم من بفتاد

        هنوز در سر فرهاد شور شیرینست

                  اگر چه رفت بتلخی و جان شیرین داد

                                ز مهر و کینه و بیداد و داد چرخ مگوی

                                              که مهر او همه کینست و داد او بیداد

                                                                 ببست بر رخ خور آسمان دریچه بام

                                                                                  چو پرده زان رخ چون ماه آسمان بگشاد

          ز بندگی تو دارم چو سوسن آزادی

                         ولی تو سرو خرامان ز بندگان آزاد

                                    گمان مبر که ز خاطر کنم فراموشت

                                                    ز پیش می‌روی اما نمی‌روی از یاد

                                                                    ز باد حال تو می‌پرسم و چو می‌بینم

                                                                                   حدیث باد صبا هست سربسر همه باد

             اگر تو داد دل مستمند من ندهی

                                به پیش خسرو ایران برم ز دست تو داد

                                                                   برآستان محبت قدم منه خواجو

                                                                                     که هر که پای درین ره نهاد سر بنهاد

برچسب‌ها: خواجوی کرمانی, هر شب یک قطعه, از زیباترین اشعار, از بهترین قطعات, از شاعران بزرگ