یاد باد آنکه نیاورد ز من روزی یاد  جدید

یاد باد آنکه نیاورد ز من روزی یاد

                               شادی آنکه نبودم نفسی از وی شاد

                                                           شرح سنگین دلی و قصه شیرین باید

                                                                                        که بکوه آید و برسنگ نویسد فرهاد

      گر بمرغان چمن بگذری ای باد صبا

                                     گو هم آوای شما باز گرفتار افتاد

                                                           سرو هر چند ببالای تو می‌ماند راست

                                                                                           بنده تا قد ترا دید شد از سروآزاد

تا چه کردم که بدین روز نشستم هیهات

                                   کس بروز من سرگشته? بد روز مباد

                                                                   گوئیا دایه‌ام از بهر غمت می‌پرورد

                                                                                           یا مگر مادرم از بهر فراقت می‌زاد

    نه تو آنی که بفریاد من خسته رسی

                                    نه من آنم که بکیوان نرسانم فریاد

                                                          تا چه حالست که هر چند کزو می‌پرسم

                                                                                    حال گیسوی کژت راست نمی‌گوید باد

                       ایکه خواجو نتواند که نیارد یادت

                                                                          یاد می‌دار که از مات نمی‌آید یاد

برچسب‌ها: خواجوی کرمانی, هر شب یک قطعه, از زیباترین اشعار, از بهترین قطعات, از شاعران بزرگ

تشنه‌ام ساقی بده آبی روان کز سوز عشق  جدید

دلبرم را پر طوطی بر شکر خواهد فتاد

                                  مرغ جانم آتشش در بال و پر خواهد فتاد

                                                        هر نفس کو جلوه? کبک دری خواهد نمود

                                                                                    ناله? کبک دری در کوه و در خواهد فتاد

          چون بدیدم لعل او گفتم دل شوریده‌ام

                       همچو طوطی زین شکر در شور وشر خواهد فتاد

                                                    از سرشک و چهره دارم وجه سیم و زر ولی

                                                                       کی چو نرگس چشم او بر سیم و زر خواهد فتاد

  بسکه چون فرهادم آب دیدگان از سر گذشت

                                     کوه را سیل عقیقین برکمر خواهد فتاد

                                                     دشمن ار با ما بمستوری در افتد باک نیست

                                                                              زانک با مستان در افتد هر که برخواهد فتاد

    تشنه‌ام ساقی بده آبی روان کز سوز عشق

                                 همچو شمعم آتش دل در جگر خواهد فتاد

                                                       دل بنکس ده که او را جان بلب خواهد رسید

                                                                                دست آنکس گیر کو از پای در خواهد فتاد

            بگذر ای زاهد که جز راه ملامت نسپرد

                                    هر که روزی در خراباتش گذر خواهد فتاد

                                                        باده نوش اکنون که چین در زلف گلرویان باغ

                                                                                        از گذار باد گلبوی سحر خواهد فتاد

                 کار خواجو با تو افتاد از جهان وین دولتیست

                                                                   هیچ کاری در جهان زین خوبتر خواهد فتاد ؟

برچسب‌ها: خواجوی کرمانی, هر شب یک قطعه, از زیباترین اشعار, از بهترین قطعات, از شاعران بزرگ

چگونه نام من خسته بگذرد بزبان  جدید

لطافت دهنش در بیان نمی‌گنجد

                                حلاوت سخنش در زبان نمی‌گنجد

                                                         معانئی که مصور شود ز صورت دوست

                                                                                      ز من مپرس که آن در بیان نمی‌گنجد

از آن چو کلک ز شستم بجست و گوشه گرفت

                                  که تیرقامت اودر کمان نمی گنجد

                                                             جهان پرست ز دردیکشان مجلس او

                                                                                     اگر چه مجلس او در جهان نمی‌گنجد

 درین چمن که منم بلبل خوش الحانش

                           شکوفه‌ئیست که در بوستان نمی‌گنجد

                                                                  چو در کنار منی گو کمر برو ز میان

                                                                                        که هیج با تو مرا در میان نمی‌گنجد

        چگونه نام من خسته بگذرد بزبان

                              ترا که هیچ سخن در دهان نمی‌گنجد

                                                              چو آسمان دل از مهر تست سرگردان

                                                                                        اگر چه مهر تو در آسمان نمی‌گنجد

                       ندانم آنکه ز چشمت نمی‌رود خواجو

                                                                     چه گوهریست که در بحر و کان نمی‌گنجد

برچسب‌ها: خواجوی کرمانی, هر شب یک قطعه, از زیباترین اشعار, از بهترین قطعات, از شاعران بزرگ

حاکم چو عشق باشد فرمان عقل مشنو - کشتی چو نوح سازد کنعان چه کار دارد جدید

در راه قربت ما ره‌بان چه کار دارد

                           در خلوت مسیحا رهبان چه کار دارد

                                                           در داستان نیاید اسرار عشقبازان

                                                                            کانجا که قاف عشقست دستان چه کار دارد

          با حکم الهی بگذرد ز حکم یونان

                              با بحر لامکانی عمان چه کار دارد

                                                   در ملک بی‌نیازی کون و مکان چه باشد

                                                                                        با سر لن ترانی هامان چه کار دارد

 گر خویشتن پرستی کی ره بری بایمان

                         در دین خودپرستان ایمان چه کار دارد

                                                  حاکم چو عشق باشد فرمان عقل مشنو

                                                                                  کشتی چو نوح سازد کنعان چه کار دارد

        عاقل کجا دهد جان در آرزوی جانان

                             در خانه? بخیلان مهمان چه کار دارد

                                                        در دیر درد نوشان درس ورع که خواند

                                                                                       در ملت مطیعان عصیان چه کار دارد

        جان بیجمال جانان پیوند جان نجوید

                      چیزی که دل نخواهد با جان چه کار دارد

                                                             ما را بباغ رضوان کی التفات باشد

                                                                                         در روضه? محبت رضوان چه کار دارد

       خواجو سرشک خونین بر چهره چند باری

                                                                    جائی که مهر باشد باران چه کار دارد

برچسب‌ها: خواجوی کرمانی, هر شب یک قطعه, از زیباترین اشعار, از بهترین قطعات, از شاعران بزرگ

هلاک خود بدعا خواستم ولی چکنم  جدید

ز جام عشق تو عقلم خراب می‌گردد

                                      ز تاب مهر تو جانم کباب می‌گردد

                                                             مرا دلیست که دائم بیاد لعل لبت

                                                                                         بگرد ساقی و جام شراب می‌گردد

           هلاک خود بدعا خواستم ولی چکنم

                                  که دیر دعوت من مستجاب می‌گردد

                                                       دلست کاین همه خونم ز دیده می‌بارد

                                                                                          پرست کافت جان عقاب می‌گردد

       تو خود چه آب و گلی کاب زندگی هردم

                                   ز شرم چشمه? نوش تو آب می‌گردد

                                                           چو برتو می‌فکنم دیده اشگ گلگونم

                                                                                       ز عکس گلشن رویت گلاب می‌گردد

      بجام باده چه حاجت که پیر گوشه نشین

                                  بیاد چشم تو مست و خراب می‌گردد

                                                          عجب نباشد اگر شد سیاه و سودائی

                                                                                         چنین که زلف تو بر آفتاب می‌گردد

                          چو بر درت گذرم گوئیم که خواجو باز

                                                                            بگرد خانه? ما از چه باب می‌گردد

برچسب‌ها: خواجوی کرمانی, هر شب یک قطعه, از زیباترین اشعار, از بهترین قطعات, از شاعران بزرگ

آنرا که در جان عشقی نباشد - دل بر کن از وی کوجان ندارد جدید

درد محبت درمان ندارد

                        راه مودت پایان ندارد

                                از جان شیرین ممکن بود صبر

                                                    اما ز جانان امکان ندارد

                                                            آنرا که در جان عشقی نباشد

                                                                           دل بر کن از وی کوجان ندارد

                                                                                            ذوق فقیران خاقان نیابد

                                                                                                   عیش گدایان سلطان ندارد

  ای دل ز دلبر پنهان چه داری

                    دردی که جز او درمان ندارد

                                          باید که هر کو بیمار باشد

                                                             درد از طبیبان پنهان ندارد

                                                                                در دین خواجو مؤمن نباشد

                                                                                                    هر کو بکفرش ایمان ندارد

برچسب‌ها: خواجوی کرمانی, هر شب یک قطعه, از زیباترین اشعار, از بهترین قطعات, از شاعران بزرگ

در شهر بی نشانان سلطان چه حکم داند - در ملک بی زبانان فرمان چه کار دارد جدید

با درد دردنوشان درمان چه کار دارد

                              با ناله? خموشان الحان چه کار دارد

                                                  در شهر بی نشانان سلطان چه حکم داند

                                                                                      در ملک بی زبانان فرمان چه کار دارد

      دریا کشان غم را از موج خون مترسان

                          با اهل نوح مرسل طوفان چه کار دارد

                                                             از دفتر معانی نقش صور فرو شوی

                                                                                             با نامه? الهی عنوان چه کار دارد

      زلف سیه چه آری در پیش چشم جادو

                                با ساحران بابل ثعبان چه کار دارد

                                                           عیبی نباشد ار من سامان خود ندانم

                                                                                       با آنکه سر ندارد سامان چه کار دارد

           بر خاک کوی جانان بگذر ز آب حیوان

                          کانجا که خضر باشد حیوان چه کار دارد

                                                           خسرو چگونه سازد منزل بصدر شیرین

                                                                                      بر مسند سلاطین دربان چه کار دارد

       ریحان گلشن جان عقلست و نزد جانان

                             چون روح در نگنجد ریحان چه کار دارد

                                                             از مهر خان چه داری چشم وفا و یاری

                                                                                    در دست زند خوانان فرقان چه کار دارد

             گفتم که جان خواجو قربان تست گفتا

                                                                       در کیش پاکدینان قربان چه کار دارد

برچسب‌ها: خواجوی کرمانی, هر شب یک قطعه, از زیباترین اشعار, از بهترین قطعات, از شاعران بزرگ

عزم سفری دارد از ملک درون جانم - از ملک درون جانم عزم سفری دارد جدید

هر کو بصری دارد با او نظری دارد

                                                   با او نظری دارد هر کو بصری دارد

          آنکو خبری دارد در بیخبری کوشد

                                                 در بیخبری کوشد هر کو خبری دارد

  شیرین شکری دارد آن خسرو بت رویان

                                            آن خسرو بت رویان شیرین شکری دارد

      چون ما دگری دارد آن فتنه بهر جائی

                                                آن فتنه بهر جائی چون ما دگری دارد

هر کس که سری دارد جان در قدمش بازد

                                         جان در قدمش بازد هر کس که سری دارد

     دل گر خطری دارد از جان خطرش نبود

                                               از جان خطرش نبود دل گر خطری دارد

        مهر قمری دارد باز این دل هر جائی

                                                  باز این دل هر جائی مهر قمری دارد

        عزم سفری دارد از ملک درون جانم

                                                  از ملک درون جانم عزم سفری دارد

             آنکو هنری دارد از عیب نیندیشد

                                                      از عیب نیندیشد آنکو هنری دارد

       روشن گهری دارد چشمی که ترا بیند

                                               چشمی که ترا بیند روشن گهری دارد

           خواجو نظری دارد با طلعت مه رویان

                                                  با طلعت مه رویان خواجو نظری دارد

برچسب‌ها: خواجوی کرمانی, هر شب یک قطعه, از زیباترین اشعار, از بهترین قطعات, از شاعران بزرگ